Degenen die gisteren bij het Literaire Café in de Zwaluw zijn geweest zullen meteen begrijpen dat een verhaal van Herman Maas hier op z’n plaats is …
a little Lidl
Hij had een mooie zaak opgebouwd en was er trots op. Hij werkte keihard en was weinig thuis en dat had zijn weerslag op zijn gezin. Hij besefte te laat dat vrouw en kinderen meer nodig hebben dan een maandtoelage en ook behoefte hebben aan liefde, warmte en dingen samen ondernemen. Hij was daarom erg verrast dat op een avond zijn vrouw vertelde dat ze een ander had en wilde scheiden. Hoe kon ze zo ondankbaar zijn want hij deed het toch allemaal voor zijn gezin? Hij wilde op relatietherapie maar daar had zijn vrouw totaal geen behoefte aan want ze had een nieuwe vriend die het ook nog prima met de kinderen kon vinden dus waarom zou ze nog energie steken in zo’n zinloze reeks gesprekken. Natuurlijk moest er een afspraak komen over de kinderen. Ze waren allemaal boven de twaalf en gaven aan geen behoefte te hebben aan weekenden bij hun vader en dat begreep hij wel maar het deed wel erge pijn. Zo zat hij dan in zijn eentje in dat grote huis ongelukkig te wezen. Vanwege de zaak had hij nooit tijd gehad voor sportclubs en andere verenigingen en daar kon hij nu dan ook niet op terug vallen. Zijn broer wees hem op datingsites maar daar was hij nog niet aan toe. Wat had hij op dit moment een vrouw meer te bieden dan geld als hij zo door ging met de zaak? Was de zaak wel zo belangrijk dat je daar je privéleven voor moet opgeven? Hij twijfelde opeens aan alles en dat is niet goed in de zakenwereld. De boekhouder zag de inkomsten dalen en adviseerde de zaak snel te verkopen en dat lukte zo waar voor een redelijk bedrag en zo zat hij nu alleen thuis zielig te wezen en moest op zoek naar ander werk. Dat lukte niet erg en hij werd somber.
Op een dag zag hij bij de pinautomaat een vrouw die er erg aantrekkelijk uitzag en uit nieuwsgierigheid en verveling besloot hij haar te volgen om te kijken waar ze woonde. Ze reed naar de Lidl, een winkel waar hij nog nooit geweest was en hij nam ook een karretje en ging naar binnen. Hij genoot van al die lage prijzen en de relaxte klanten want niemand had er haast, snuffelde rustig in alle aanbiedingen of maakte een praatje met een bekende of een wildvreemde. Natuurlijk hield hij de dame met een schuin oog in de gaten en zag dat ze kleine porties kocht. Misschien was ze wel alleen. Toen hij met twee soorten zalm in zijn handen stond te twijfelen over welke hij zou nemen sprak de dame hem aan en adviseerde de Noorse gerookte zalm omdat die veel lekkerder zou zijn. Hij was wat verrast en verlegen want hij was nog nooit in een winkel zo maar aangesproken en zeker niet door zo’n mooie vrouw. Hij besloot haar advies te volgen en bedankte haar. Toen adviseerde ze ook nog er de gerookte paling bij te nemen en er een citroen bij te kopen om over de zalm te doen. Hij kon niet weigeren en vroeg of ze nog meer adviezen had want hij had voor het hele weekend eten nodig. Ze wilde hem graag helpen en dus liepen ze samen., ieder met hun eigen karretje, door de zaak en namen bijna hetzelfde. Ondertussen vertelde ze dat ze een zaak had en daar dag en nacht mee bezig was en nauwelijks tijd had voor een privéleven. Hij vertelde zijn verhaal en dat hij was gaan beseffen dat een zaak niet alles was en nu iets nieuws zocht. Ik stond achter ze bij de kassa en ze rekenden allebei apart af en liepen samen naar buiten. Toen ze hun karretje terugbrachten hoorde ik haar hem uitnodigen om bij haar zijn zalm te komen eten en ik zag de twee auto’s achter elkaar wegrijden
Twee weken later zag ik hen beide weer in de Lidl. Nu samen achter één karretje en ik kon het niet laten om te vragen of de zalm twee weken geleden had gesmaakt. Ze keken me verbaasd aan en toen ik vertelde dat ik hen die dag gespot had kwamen ze met het verhaal dat de zalm met paling heerlijk was geweest, dat hij nu bij haar in de zaak werkte en ze besloten hadden de weekenden vrij te houden en dan samen iets te doen.
Vorige week zag ik ze na maanden weer en ze bleken nu samen te wonen en de zaak liep nog prima, ondanks de drie vrije avonden en de weekenden die ze voor elkaar vrij hielden.
En dat allemaal a little dankzij Lidl.
Herman Maas