in een droom waande ik mij
op een eiland
met alleen maar engelen
de liefde droop eraf
in het begin voelde ik mij vrij
alles was pais en vree
sereen, bloementapijten
de luchten hemelsblauw
af en toe wat verloren veertjes
ook daar was ouderdom
en oude engelenheertjes
maar niet zomaar bejaard
nee al duizenden jaren
tijd genoeg
om alle wijsheid te vergaren
het begon te vervelen
ik wilde ook wel eens krakelen
en mij voelen als een bengel
Magda Haan