Hieronder het gedicht van Mieke zo als het moet zijn:
Toen
Toen is toen
en Nu is nu
toen is het verleden
en Nu het dagelijks heden
wat toen gebeurd is ging voorbij
Is niet belangrijk meer voor mij
ik richt mij nu dus op het heden
wil daar mijn aandacht aan besteden
de toekomst ligt nog in ’t verschiet
wat die mij brengt weet ik nog niet
nu is de tijd waarin ik mag leven
zolang die mij nog is gegeven.
Mieke van den Tol