in aanzicht van paalhoofden
waar is de storm
waar is de bliksem
waar is het schuim
dat jouw geslagen heeft
gerafeld, gepluisd
gevonden op die windstille dag
toen ik besloot
om vrij te zijn
Magda Haan
Aangespoeld
golvende meervrouwen
dragen natte schelpen
glimmend sieren zij
ranke halzen
parelmoer reflecteert
elke perfectie
imperfecties rimpelen
het wateroppervlak
stroming draagt gedwee
onpeilbare stemmingen
tot ze verward aanspoelen
op het natte zand
Anneke de Klerk
de zee neem en geeft
boeten, knopen
van netten
het moet
want de zee lonkt
het vissersbloed
stroomt, kolkt
en jaagt mee
door hun aderen
richting zee
schepen koersen
naar rijke visgronden
scholen schollen
houden zich verscholen
schepen slepen
door een zware storm
boven hen
schuiven donkere wolken.
onder hen
beuken hoge golven
netten raken losgedreven
en worden met schuimende koppen
afgezet op het strand.
door water, wind, zon en zand
word een uitgebreid
doorleefd patroon geweven
dat door de zee is terug gegeven
Marian Kortekaas
ontrafeling
zien wat echt is
hoofd en bijzaken
ontrafelen in
hapklare brokken
is er dan nog iets
wat blijft liggen
als het zijn bestaan
verloren heeft
een onderzoek
het plot boven water
de clou verklapt
en dan
een oplossing
voor wat het is
of blijkt te zijn
lijkt simpel
hapklare brokken
ontrafelen in
hoofd en bijzaken
zien wat echt is
Ontrafeling
Anne Hanse
het zand rust uit en peinst:
wind droogt mijn korrels
de zee trekt zich terug
slechts de voeten van de palen
staan nog in het nat
daar ligt de flos
zwart door wit verstrikt
geen dier erin verstikt
geen dier had zich verslikt
nu droom en wens ik
rap een mens- of kinderhand
die fluks de flos opbeurt
hem weggooit in de juttenbak:
opgeraapt aan zee
verlos de zee, doe mee
proper voor de strand loper
zodat ik weer korrelen kan
Sterre van Resum
dubbelzijdig
Zijn oren horen toe aan de branding.
Een scherpe blik was hem nooit vreemd.
Tussen duizenden schelpen op het strand
zag hij altijd wel één bijzondere.
Vandaag ligt het strand tot aan de zeewering
weer eens vol met aangespoelde kunststoffen,
kratten, flessen, piepschuim, touw en doppen
tussen talloze schuimvlokken.
Hij focust zich op een kluwen zwartwit touw.
Daar, daartussen verscholen ziet hij haar
minigestalte. Geen Disneymeermin met rood
haar en een paars bikinitopje, nee.
Natuurlijk is ze bloot, zoals een meermin
hoort te zijn, maar wel bedekt met minuscule
schubben en haren zoals een zilveren vlinder.
Ze zit daar stil te spelen.
Hij verkleint zich tot haar universum en
kruipt tussen het touw door naar haar toe.
Zij straalt en haar parelmoeren glimlach
smelt tussen zijn oren.
Niels Snoek
Een laatste groet
een dot poetskatoen
afkomstig van een schip op zee
waar komt het vandaan
wat deed de zeeman ermee
was hij in de machinekamer bezig
en poetste hij de motor schoon
toen hij naar boven werd geroepen
omdat het schip steigerde in een cycloon
hoge golven teisterden het schip
een ramp dreigde het te laten zinken
onvermijdelijk kwam het moment
dat menig zeeman zal verdrinken
een laatste blijk van leven
spoelde aan op het strand
een laatste groet van iemand
die op het strand was aangeland
Mieke van den Tol