opbeurende woorden

Opbeurende woorden in de coronacrisis

27 april 2020

vermenigvuldig
uw mooiste gedachten
leg ze vast
online of papier
verstuur ze
bewaar ze
later is nu
de toekomst is hier

Frouke Bienefelt

samen lachen, samen huilen
er altijd zijn voor elkaar
bemoedigen, ons bezinnen
de crisis overwinnen
de oplossing lijkt nog
ver weg en onbereikbaar
maar… de toekomst is daar

Mieke van den Tol

tulpen
als een hoedje van papier

met 20 kilo gehakt
snel de vriezer in
een kleine voorraad
met een lege plaats
voor wie na mij komt
nee het is niet erg

zij redt zich wel
toch…?
ja, de buurvrouw
heeft haar prak al klaar

heel even
op afstand
niet alleen

Anne Hanse

Virus

Helderblauwe lucht
wereld zucht en zucht
onder onzichtbare virus
waar mensen gevangen zitten
zonder veroordeling

hij staart naar buiten
waar vogels vrij rondvliegen
stille straten kerk deuren
gesloten en hij mag hopen
gaat deze virus mijn deur
voorbij.

Aart Dorsman

wie zit daar zo stil

wie zit daar zo stil
achter het raam te kijken
naar de eerste lentevlinders

wie zit daar zo stil
zich te vermaken met
voorbijgaande gedachten

wie zit daar zo stil
zich te vervelen met
zwaar beladen emoties

wie zit daar zo stil
slachtoffer te spelen
van gedane zaken

wie zit daar zo stil
rustig verzonken in
gevoelens van dankbaarheid

wie zit daar zo stil
te genieten van dat
wat altijd aanwezig is

Niels Snoek

Balans

Straks
zijn de wolken
uitgewaaid,
valt er een blad
en ook een stilte.

Je raapt haar op
en wervelt rond
het duizelt je.

Dat geeft niet,
want telkens weer
ontvang je energie
of wekt haar op
geeft haar weer af
rondcirkelend
in harmonie.
Jolanda Holleman

land van Tranen

als het hart zwaar is
tranen op de afgrond
vragen en twijfel
door het hoofd spoken

loop ik in gedachten
op het strand of
in het bos

waar
frisse strandlucht
of oude wijze bomen
luisteren naar
mijn gehavend hart

Magda Haan

bloeitijd

tussen mijn vingers
woorden als stuifmeel
verspreiden zich in de wind
en spruiten weldra
als kleine gedichten
overal op aarde

Catherine van Vliet-Saivres naar „Floraison“ van Sylvie Freytag

we zullen doorgaan

als uit het verwoestende
onomkeerbare
natuur geweld
virussen ontstaan
slachtoffers geveld
dan zoeken we houvast
troost en geborgenheid
bij elkaar of degene
die voor het geloof gaan

Marian Kortekaas

madeliefjes geven kleur
aan het lentegroen
dat haar voeten kriebelt

het tintelt in haar
terwijl de winter
nu zover weg lijkt

de zon droomt de zomer
regen vormt een vage herinnering
aan grauwe dagen
die vergeten zijn

Anneke de Klerk

Reacties zijn gesloten.