Opbeurende woorden in de coronacrisis
27 april 2020
vermenigvuldig
uw mooiste gedachten
leg ze vast
online of papier
verstuur ze
bewaar ze
later is nu
de toekomst is hier
Frouke Bienefelt
samen lachen, samen huilen
er altijd zijn voor elkaar
bemoedigen, ons bezinnen
de crisis overwinnen
de oplossing lijkt nog
ver weg en onbereikbaar
maar… de toekomst is daar
Mieke van den Tol
tulpen
als een hoedje van papier
met 20 kilo gehakt
snel de vriezer in
een kleine voorraad
met een lege plaats
voor wie na mij komt
nee het is niet erg
zij redt zich wel
toch…?
ja, de buurvrouw
heeft haar prak al klaar
heel even
op afstand
niet alleen
Anne Hanse
Virus
Helderblauwe lucht
wereld zucht en zucht
onder onzichtbare virus
waar mensen gevangen zitten
zonder veroordeling
hij staart naar buiten
waar vogels vrij rondvliegen
stille straten kerk deuren
gesloten en hij mag hopen
gaat deze virus mijn deur
voorbij.
Aart Dorsman
wie zit daar zo stil
wie zit daar zo stil
achter het raam te kijken
naar de eerste lentevlinders
wie zit daar zo stil
zich te vermaken met
voorbijgaande gedachten
wie zit daar zo stil
zich te vervelen met
zwaar beladen emoties
wie zit daar zo stil
slachtoffer te spelen
van gedane zaken
wie zit daar zo stil
rustig verzonken in
gevoelens van dankbaarheid
wie zit daar zo stil
te genieten van dat
wat altijd aanwezig is
Niels Snoek
Balans
Straks
zijn de wolken
uitgewaaid,
valt er een blad
en ook een stilte.
Je raapt haar op
en wervelt rond
het duizelt je.
Dat geeft niet,
want telkens weer
ontvang je energie
of wekt haar op
geeft haar weer af
rondcirkelend
in harmonie.
Jolanda Holleman
land van Tranen
als het hart zwaar is
tranen op de afgrond
vragen en twijfel
door het hoofd spoken
loop ik in gedachten
op het strand of
in het bos
waar
frisse strandlucht
of oude wijze bomen
luisteren naar
mijn gehavend hart
Magda Haan
bloeitijd
tussen mijn vingers
woorden als stuifmeel
verspreiden zich in de wind
en spruiten weldra
als kleine gedichten
overal op aarde
Catherine van Vliet-Saivres naar „Floraison“ van Sylvie Freytag
we zullen doorgaan
als uit het verwoestende
onomkeerbare
natuur geweld
virussen ontstaan
slachtoffers geveld
dan zoeken we houvast
troost en geborgenheid
bij elkaar of degene
die voor het geloof gaan
Marian Kortekaas
madeliefjes geven kleur
aan het lentegroen
dat haar voeten kriebelt
het tintelt in haar
terwijl de winter
nu zover weg lijkt
de zon droomt de zomer
regen vormt een vage herinnering
aan grauwe dagen
die vergeten zijn
Anneke de Klerk