Van de redactie
In blind vertrouwen, blindelings je weg vervolgen, lukraak maar wat kiezen, onbedachtzaam aan iemand een antwoord geven, zonder tegenspraak een afspraak maken, gemakkelijk een beslissing nemen, klakkeloos iets zeggen, iemand in het volste vertrouwen nemen, onbezonnen als een tiener te werk gaan, zonder overleg de knoop doorhakken. Dat zijn allemaal synoniemen voor het woord blindelings, de titel waar het allemaal om draait in nummer 34 van het Tijdschrift van O-O-GO. Het zicht benemen, een glazige blik werpen, wazig zien, mijn zicht verbetert met mijn bril, mijn inzicht onveranderd, de mensheid nog even blind en vol met krassen. Dat zijn er ook een handjevol waarmee de Reizende Dichters spelen in dit tijdschrift. Iedere dichter en schrijver vindt het ook leuk om met woorden te spelen en als dat dan op een bepaald thema is, houdt dat hen een tijdje bezig. Ik weet zeker dat er onder u mensen zijn die ’s nachts wakker worden en een paar trefwoorden opschrijven op het schrijfblok dat op het nachtkastje ligt. Stel je voor dat ze dat niet doen, zijn ze het immers de morgen erop vergeten. Dan gaan ze er blindelings aan voorbij en dat kan natuurlijk niet!
Anne Hanse verwoordt het op deze manier: ‘Het vergankelijke, bekijk ik met weemoed. Wat is geweest, is voorbij en wat er nog is, komt naar me toe.’ En zo is het. De pennenvruchten van iedereen die een bijdrage leverde aan dit nummer 34 van het tijdschrift, komen na vandaag ook naar u toe. Ik wens u veel leesplezier, samen met het dichterscollectief de Reizende Dichters in een nieuwe jaargang van o-o-go!
Cora de Boed