Soms krijg je gedichten ‘in je schoot geworpen’, als je onderweg bent met de fiets of zit te suppoosten bij een expositie …
Opgedragen
Aan de alomtegenwoordige schoonheid
Die haar brandpunt heeft in de mens,
Aan de mens, die perfect in evolutie is
Zoals een jonge boom in zijn groeiproces,
Aan de eenvoud, of de cyclus van waarheid
In waarheid, naar waarheid, perfect in eenvoud,
Aan de omarming van het leven zelf
Waaraan ieder mens zich heeft gegeven,
Aan de vrijheid die zich geeft
En dit alles doet beleven
Jaap den Haan