Wat was het gezellig bij moe op zondagochtend na de kerk.
Altijd een drukte van jewelste. Voor iedereen was er koffie en taart. Er werden nieuwtjes uitgewisseld, familiezaken besproken, boodschappen doorgegeven en afspraken gemaakt.
Kortom een ontmoetingspunt voor de familie met moe als middelpunt.
Zij was al jaren slecht ter been en deelde opdrachten uit dat er van alles in huis moest komen voor de zondag. Gebak, koekjes, stokbrood, noten, kaas, salades en repen chocola, met nootjes want dat vinden de jongens zo lekker. Ze hield met iedereen rekening, ook met zichzelf!
Het stokbrood met halvarine, was bij moe toch wel heel erg lekker!
Op een ochtend, na het zoveelste stukje stokbrood, zei ik tegen mijn man: “Daan wil jij voor ons thuis ook eens dezelfde halvarine meebrengen als die van moe want die is toch wel veel lekkerder”. Het viel stil….Blikken van verstandhouding tussen Daan en moe.
Thuisgekomen werd ik ingewijd in hun geheimen.
Daan deed al jaren de boodschappen voor moeder. De roomboter werd bij moe thuis overgedaan in een leeg halvarinekuipje. (moeder was nogal aan de maat en wilde verbloemen dat ze roomboter at om geen commentaar te krijgen). Om de roomboter zacht te houden kon deze dus niet in de koelkast. Op het aanrecht dus! Altijd als je boter in de koelkast wilde zetten zei moe: “Laat maar op het aanrecht staan dat is wel makkelijk”. En niemand die argwaan kreeg alleen Daan die het wist…
Later begreep ik ook wat ze bedoelde wanneer ze zei: “Daan jij weet wel wat ik nog meer nodig heb hè, zie maar!”
Moeder is al jaren geleden overleden. We missen haar nog steeds en op zondagochtend kunnen we nog altijd onze draai niet vinden.
Een ding is zeker, Daan en schoonmoeder dat was vier handen op een buik!
Wat had moeder het toch getroffen met haar schoonzoon!
Zij werd op handen gedragen en met respect behandeld.
Wat een schril contrast met mijn schoonzoon, de buschauffeur.
Hij steekt altijd de draak met mij. “Overjarige hippie” noemt hij mij en “Ouwe verlepte teenager”. De kwal!
Ik hou wel van hem hoor, hij is niet slecht. Zorgt goed voor zijn gezin en is al helemaal niet te beroerd om ons midden in de nacht op te halen van Schiphol als we terug komen van vakantie.
Hij is ook erg gul! Deze zomer nog heeft hij mij een enkele reis aangeboden….naar Hawaii! Zeg nou zelf!
Maar het is toch zo’n rotzak!
Laatst sta ik rustig bij de bushalte te wachten om naar Rotterdam te gaan. Ik, heel enthousiast als de deur van de bus opengaat en ik Bert achter het stuur zie zitten.
Hij kijkt me, over zijn bril heen lang en onderzoekend aan, draait zijn hoofd tergend langzaam om naar de passagiers en met een minzaam knikje in mijn richting: “Kijk, dit is ze nou!”
Als Bert na zijn rit in de kantine komt wordt hij belegerd door zijn collega’s met allerlei vragen:
En …Bert, is je schoonmoeder nog op Hawaii?
Nel Saarloos-van Otzel
wordt vervolgd in o-o-go 26