Marian Kortekaas

Steigerdijk 11-92
3257LP Ooltgensplaat

marian@kunst-kortekaas.nl
http://home.online.nl/mj.kortekaas/
http://www.kunst-kortekaas.nl/

biografie

Als Marian Kortekaas ben ik op 2 mei 1955 in Naaldwijk geboren. In 2000 verhuisde ik naar Ooltgensplaat. Creativiteit heb ik via mijn vaders genen meegekregen. Schilderen, vormgeven in klei en gedichten schrijven is mijn passie. Dichten is voor mij een uiting in woorden van beleving in zijn fijnste vorm. Ik merk dat het vaak samen gaat met schilderen zonder dat ik mij daar van bewust ben! Er ontstaat na een gedicht een schilderij maar het is geen vooropgesteld plan en kan ook andersom plaatsvinden. Ik hoop ooit een gedichtenbundel uit te kunnen geven met kunstwerken van mijn hand. Het mooiste van gedichten schrijven is dat ik diep bij mijn emotie kom. Ik verwoord wat mij raakt, verwondert en wat ik bewonder. Ik ben zeer verheugd met de uitnodiging om mij bij De Reizende Dichters te scharen. Het is heel fijn te mogen delen met gelijkgestemden en om elkaar verder te helpen als je vastloopt in je dichterstaal. De bron van mijn inspiratie komt voornamelijk voort uit mijn liefde voor de natuur, mens en dier. Al wandelend in de natuur kijk ik met een schilderend oog en let op kleurnuances en details. De stilte afgewisseld door geluiden wakkeren in mij gevoelens aan die de oorsprong zijn van mijn creaties. Regelmatig geef ik teken- en aquarellessen. Ook organiseer ik workshops en spirituele schildervakanties. Meer hierover zie mijn website.

 

gedichten

 

Ouderdom

Ouderdom
O, nee!
O, jee
ben je naam vergeten
wat ben ik toch oliedom
kom vast door mijn ouderdom

oud maar niet dom
maak ik cryptogrammen
en puzzel erop los
allemaal voor de hersenen
onder mijn grijze haardos

grijze haren
krijg ik ervan
omdat ik fysiek
niet alles meer kan
door mijn ongesmeerde
haperde motoriek

oud een beschreven blad
een boek vol verhalen
ben ik soms aan het herhalen
maar ben nog niet afgeschreven
blijf als je het goed vind nog even

Oud en versleten
maar vergeten
zijn haar herinneringen
waarom waarvoor
moet zij de dingen nog weten

Oud en versleten
Haar herinneringen
Zijn wij nog niet vergeten
Foto’s die haar omringen
Verhalen van vroeger

Niet te vergeten!

 

De laatste stappen naar afscheid

de laatste stappen
de lente achter me gelaten
de laatste begroeting
van de zomer
met jouw laatste kussen
omhels ik jou
in de laatste herfstdagen

geen sterveling te bekennen
mijn laatste levensvragen trekken
als eenzame eenling
aan mij voorbij
deze laatste stappen
overweldigen mij
door een zee van verdriet
toekomstbeelden weggewist
de laatste stappen
van vertrek
zullen op mijn ziel
sporen van klanken nog klinken
als een pijnlijk afscheidslied

de laatste stappen
loslaten
wat jou en mij bindt
verbonden zal ontbonden worden
de laatste stappen
zullen de winter niet halen

de laatste stap van afscheid
is waar alles mee begint

 

Ritme

als mijn voetstappen
weerklinken
met precies dezelfde klanken
in de ritme als de jouwe

volg ik vol vertrouwen de weg
uitgestippeld
in beider belang
waarin beloftes besloten liggen

wegen die we samen bewandelen
sporen uit het verleden
achter ons laten
door de regen weggewist

als mijn hart
in precies hetzelfde
ritme klinkt
als de jouwe

zoekend raken onze handen
steunend elkaar
verbind onze wegen
naar …

 

Vlindertje

Ontroerd keken we toe,
toen jij uit de cocon kwam, moe.
Kwetsbaar maar ook krachtig,
als een vlinder zo prachtig!
Ontvouwde jij je lijfje als vleugels open,
Voordat je met het leven begon.
Maar nu lig je te drogen in de lente zon.
Vriendschappen zul je later aanknopen,
zoals bloemen die jij in het leven begroet,
Vlieg je later de vrijheid tegemoet.
De wereld lacht je toe.
Welkom mijn vlindertje

Knuffeltje van Oma Kortekaas

Vlinder

Vlinder wat fladder je om mij heen,
wil je me iets vertellen,
nu ik hier ben zo alleen.

Misschien trekken de kleuren je aan,
of de parfum die ik gebruik,
waardoor ik naar een bloem ruik.

Wel vreemd, dat als ik jou zo mis,
er altijd een vlinder bij me is.

Reacties zijn gesloten.