Steigerdijk 11-92
3257LP Ooltgensplaat
marian@kunst-kortekaas.nl
http://home.online.nl/mj.kortekaas/
http://www.kunst-kortekaas.nl/
biografie
Als Marian Kortekaas ben ik op 2 mei 1955 in Naaldwijk geboren. In 2000 verhuisde ik naar Ooltgensplaat. Creativiteit heb ik via mijn vaders genen meegekregen. Schilderen, vormgeven in klei en gedichten schrijven is mijn passie. Dichten is voor mij een uiting in woorden van beleving in zijn fijnste vorm. Ik merk dat het vaak samen gaat met schilderen zonder dat ik mij daar van bewust ben! Er ontstaat na een gedicht een schilderij maar het is geen vooropgesteld plan en kan ook andersom plaatsvinden. Ik hoop ooit een gedichtenbundel uit te kunnen geven met kunstwerken van mijn hand. Het mooiste van gedichten schrijven is dat ik diep bij mijn emotie kom. Ik verwoord wat mij raakt, verwondert en wat ik bewonder. Ik ben zeer verheugd met de uitnodiging om mij bij De Reizende Dichters te scharen. Het is heel fijn te mogen delen met gelijkgestemden en om elkaar verder te helpen als je vastloopt in je dichterstaal. De bron van mijn inspiratie komt voornamelijk voort uit mijn liefde voor de natuur, mens en dier. Al wandelend in de natuur kijk ik met een schilderend oog en let op kleurnuances en details. De stilte afgewisseld door geluiden wakkeren in mij gevoelens aan die de oorsprong zijn van mijn creaties. Regelmatig geef ik teken- en aquarellessen. Ook organiseer ik workshops en spirituele schildervakanties. Meer hierover zie mijn website.
gedichten
Ouderdom
Ouderdom
O, nee!
O, jee
ben je naam vergeten
wat ben ik toch oliedom
kom vast door mijn ouderdom
oud maar niet dom
maak ik cryptogrammen
en puzzel erop los
allemaal voor de hersenen
onder mijn grijze haardos
grijze haren
krijg ik ervan
omdat ik fysiek
niet alles meer kan
door mijn ongesmeerde
haperde motoriek
oud een beschreven blad
een boek vol verhalen
ben ik soms aan het herhalen
maar ben nog niet afgeschreven
blijf als je het goed vind nog even
Oud en versleten
maar vergeten
zijn haar herinneringen
waarom waarvoor
moet zij de dingen nog weten
Oud en versleten
Haar herinneringen
Zijn wij nog niet vergeten
Foto’s die haar omringen
Verhalen van vroeger
Niet te vergeten!
De laatste stappen naar afscheid
de laatste stappen
de lente achter me gelaten
de laatste begroeting
van de zomer
met jouw laatste kussen
omhels ik jou
in de laatste herfstdagen
geen sterveling te bekennen
mijn laatste levensvragen trekken
als eenzame eenling
aan mij voorbij
deze laatste stappen
overweldigen mij
door een zee van verdriet
toekomstbeelden weggewist
de laatste stappen
van vertrek
zullen op mijn ziel
sporen van klanken nog klinken
als een pijnlijk afscheidslied
de laatste stappen
loslaten
wat jou en mij bindt
verbonden zal ontbonden worden
de laatste stappen
zullen de winter niet halen
de laatste stap van afscheid
is waar alles mee begint
Ritme
als mijn voetstappen
weerklinken
met precies dezelfde klanken
in de ritme als de jouwe
volg ik vol vertrouwen de weg
uitgestippeld
in beider belang
waarin beloftes besloten liggen
wegen die we samen bewandelen
sporen uit het verleden
achter ons laten
door de regen weggewist
als mijn hart
in precies hetzelfde
ritme klinkt
als de jouwe
zoekend raken onze handen
steunend elkaar
verbind onze wegen
naar …
Vlindertje
Ontroerd keken we toe,
toen jij uit de cocon kwam, moe.
Kwetsbaar maar ook krachtig,
als een vlinder zo prachtig!
Ontvouwde jij je lijfje als vleugels open,
Voordat je met het leven begon.
Maar nu lig je te drogen in de lente zon.
Vriendschappen zul je later aanknopen,
zoals bloemen die jij in het leven begroet,
Vlieg je later de vrijheid tegemoet.
De wereld lacht je toe.
Welkom mijn vlindertje
Knuffeltje van Oma Kortekaas
Vlinder
Vlinder wat fladder je om mij heen,
wil je me iets vertellen,
nu ik hier ben zo alleen.
Misschien trekken de kleuren je aan,
of de parfum die ik gebruik,
waardoor ik naar een bloem ruik.
Wel vreemd, dat als ik jou zo mis,
er altijd een vlinder bij me is.