Anneke de Klerk

anmiya74@gmail.com

biografie

Ik ben in 1974 geboren in Middelharnis, met mijn partner en 2 kinderen ben ik woonachtig in Sommelsdijk. Na mijn schoolperiode, ben ik werkzaam geworden in de verstandelijk gehandicaptenzorg binnen de Gemiva-svg groep. Naast mijn werk mag ik graag lezen, genieten met mijn partner van een mooie theatervoorstelling of een museumbezoek en mogen we graag reizen door Europa. Een van de dingen die ik tijdens het reizen erg prettig vind, is het ontdekken of er een Blote Voetenpad in de buurt is. Ik mag graag door de natuur wandelen op mijn blote voeten, het directe contact met Moeder Aarde is voor mij erg inspirerend.

Tijdens mijn jeugd begon ik al wat te rijmelarijen, woorden vonden op papier makkelijk een weg naar buiten. Sommige rijmelarijen groeiden uit tot een gedicht en werden in een schrift opgeschreven.

In 2008 is mijn bundel Gedroomd Verlangen verschenen bij Free Musketeers. Ik vond mijn plek bij De Reizende Dichters, na een keer meegedaan te hebben aan het open podium. Hierna werd ik een aantal jaar gastschrijver.

Het schrijven bleek een trouwe metgezel in mijn leven en vaak een goede uitlaatklep. Schriften en blaadjes vulden zich door het goochelen met woorden. Nu maak ik de gedichten vaak op mijn telefoon, of juist in een mooi opschrijfboekje.

Eind 2018 werd ik via de mail benader met de vraag om weer een keer voor te dragen bij de het open podium van de Reizende Dichters.
In januari 2019 was het zover, met de nodige gezonde spanning droeg ik mijn gedichten voor. Het voelde goed en als een warm bad. Gelukkig is er in mijn leven ook weer de ruimte om mij wederom aan te sluiten bij De Reizende Dichters.

De inspiratie voor mijn gedichten vind ik in reizen, maar ook in het dagelijkse leven. Verder speel ik graag met taal, waarbij het online woordenboek een schat vormt om te ontdekken.

§

met blote voeten
lijkt moeder aarde
zoveel dichterbij

alsof ik mijn bestaan
ontleen aan haar
met wortels
onzichtbaar verbonden
adem ik haar geuren
zij baart mij
zorgt

de zeewind rukt mij los
en ik verdwaal
rondwarrelend
in mijn eigen gedachten

§

reizen
verder lopen
op blote voeten
de bodem voelt zacht
verwarmt door de lichte voorjaarszon
schitterende dauwdruppels in het groene gras
kleine diamanten die mijn voeten licht bevochtigen
de madeliefjes mengen zich met de rode klaver
het pad gaat verder dor de natte zachte modder
ik stap erin, vervolg mijn reis met zwart geworden voeten

§

Het huisje

er zijn verschillende stoelen voor
de diverse kamers in het huisje
en terug in het keukentje
steekt hij de geiser aan
hij snuffelt in de kastjes
zou er echt geen druppel
in het hele huis zijn

ik plof neer in de leunstoel
staar naar een poster
van een spuitende geiser
het barokke behang en een tafel
zijn mijn stille getuigen

hij had nog wel verstand
van de veren in de leunstoel
voorzichtig kom ik overeind
mijn geraniums zijn thuis

Reacties zijn gesloten.