Weststraat 26
4301BX Zierikzee
Tel: 0630253346
Email: estervanmeurs@gmail.com
Website: www.lettervers.nl
Biografie
Sterre van Resum ( psd voor Ester van Meurs) woont sinds het jaar 2000 in het mooie Zierikzee op het eiland Schouwen-Duiveland.
Haar hele leven is Ester bezig met taal. In haar beroep als logopedist heeft ze daar veel mee te maken. Daarnaast is zij docent creatief schrijven ( zie haar website Lettervers.nl) en dichter. Ester leest en schrijft al zolang ze dat kan. In oktober 2014 voltooit zij de vierjarige schrijfopleiding aan de Schrijvers Academie te Antwerpen door haar eindwerk Blindgangers in te leveren.
De juryleden merken het volgende op:
‘Sterre beheerst haar taal goed, zij heeft originele taalvondsten en zij schrijft toegankelijk.
Sterre beschrijft mooie observaties en Blindgangers straalt een zekere eigenheid uit. Sterre heeft een ongecompliceerde poëtische stem die mensen kan raken.’
Sterre beschrijft in haar poëzie observaties van de natuur. De zee, het strand en vuurtorens spelen een grote rol. Ook beschrijft zij relaties (familie, vrienden, gezin, e.a) in de ruimste zin van het woord.
Samen met haar man ( fotografie) publiceert zij in 2013 in eigen beheer de bundel Thuisland.
Deze bundel, bestaande uit 13 gedichten en 13 foto’s.
In augustus 2017 verschijnt daar de derde druk van.
In augustus 2017 ziet een volgende bundel het levenslicht. Ook weer samen met haar man als fotograaf, geeft zij in eigen beheer de bundel Sporen uit.
Deze bundel bestaat uit 16 gedichten en 16 foto’s.
Beiden bundels zijn te koop à 6 euro per stuk.
Als set kosten zij 10 euro.
Een indruk van haar poëzie
Moedergeluk
mijn eigen meisjes zijn terug
-nog voor ik het wist wiegden
zij in mijn schoot voldragen loste
ik hen voor het eerst er volgden
veel meer momenten tot ik
ze gedwongen hun vrijheid gaf
terwijl het niet mijn tijd was-
te ver uiteen in wijle en wijdte
wil ik ze bij mij weten
aan zee verwaaien zij
ik voel ze weer
ze dansen, wiegen,
lichten op in zonnestralen
glinsteren in de nacht
zij blijven bewegen
om mij heen
zij samen
opgetogen
hun tuin geeft altijd wat te doen
zij gaat daar graag haar gang
bloemen knippen uit het groen
hun tuin geeft altijd wat te doen
van ochtendzon tot aan de noen
zonnebrand toont warme wang
hun tuin geeft altijd wat te doen
zij gaat daar graag haar gang
zoals
zon en dorst
mager en braken
feest en verdriet
haat en aanslag
liefde en bedrog
niet samen horen
gaan meeuw en mist
dat ook niet
zweven lukt niet zonder wind
noch spieden zonder helderheid
raakt stuurloos met mist
vernikkelt op de kant bij eb
tast naar kokkel of mossel
als hij ze stukslaat op
de dijk kunnen zijn ogen
de schelp niet volgen is ook
dat hapje zijn neus voorbij
het water grijs de wolken watten
de meeuw kleumt
hij wacht de wind
die het lood aan flarden scheurt
het blauw weer toont
dan springvliegt hij op
om vanuit de hoogte
zich te laten verleiden
door de stromen die hem wiegen
hij zweeft, warrelt, wiekt, spiedt
meeuw is weer meeuw
afspraak
de zon haakt af
verlangt naar watten
wit en grijs
omwarmen moeten zij
tot ze allen de zee induiken
het baken wacht zijn kans
in zwart mag hij zegevieren
en als de watten te dicht
brult hij de weg weer open
Dans
Water watert vliegensvlug
tegen de kant en
onder de brug
naar oost, naar west
waar is thuis best
steeds heen steeds weer
steeds op steeds neer
water watert vliegensvlug
tegen de kant en
onder de brug
en toch
waarom wist het water
de sporen in het zand
zelfs als er geen
sporen waren
en
waarom vormt het water
sporen om ze daarna
weer uit te wissen?