Onlangs kwam ik de volgende tekst tegen:
…Voor God moet (kan) je knielen. Etty Hillesum schreef: Ik werd naar de grond geduwd door iets wat sterker was dan ikzelf. Een tijd geleden geneerde ik me nog te veel voor dat gebaar, dat even intiem is als de gebaren der liefde, waarover men ook niet spreken kan als men geen dichter is.